Kerk van Bojana

Beschrijving erfgoed

De Kerk van Bojana is een middeleeuwse kerk in Bulgarije, gelegen in de wijk Bojana aan de rand van de hoofdstad Sofia. De kerk is een van de beroemdste middeleeuwse gebouwen van Bulgarije en bestaat uit drie delen, die respectievelijk in de 11de, 13de en 19de eeuw werden gebouwd.

De kerk dankt zijn roem aan de fresco's uit 1259. Deze vormen een tweede laag over de schilderingen van vroegere eeuwen en behoren tot de meest complete, best bewaarde werken van de Oost-Europese middeleeuwse schilderkunst.

Op de binnenmuren en plafonds van de twee oudste delen van de kerk zijn 89 scènes geschilderd met 240 menselijke afbeeldingen. De fresco's, geschilderd door anonieme meesters die waarschijnlijk behoorden tot de schildersschool van Turnovo, tonen een realistische portretkwaliteit die ongewoon is voor de 13de eeuw.

Een Christus Pantocrator siert de koepel van het oudste deel, daaronder is een fries met portretten van de evangelisten en van een reeks soldatenheiligen. De mooiste schilderingen bevinden zich in de 13de-eeuwse aanbouw.

Een totaal van achttien scènes beeldt het leven van de heilige Nicolaas uit. De schilder voegde bepaalde eigentijdse elementen toe. In het 'Mirakel op Zee' herinneren het schip en de hoeden van de zeelui aan de Venetiaanse vloot. De portretten van de opdrachtgevers van de kerk (Kalojyn en zijn vrouw Desislava), evenals die van de Bulgaarse tsaar Konstantin Asen (1257-1277) en zijn tsarina Irina maken deel uit van de meest interessante en levensechte fresco's. De kerk bevat één van de oudste afbeeldingen van Sint Ivan van Rila, de stichter van het Rilaklooster.

Land(en)

• Bulgarije

Continent

• Europa

UNESCO-Regio

• Europa en Noord-Amerika

Provincie

Sofia

Plaats

Sofia

Soort erfgoed

Cultuurerfgoed

Bedreigd?

Nee

Coordinaten

42° 38′ 39″ NB, 23° 15′ 56″ OL

UNESCO-volgnummer

42

Inschrijvingsjaar

1979

Criteria

• II. het stelt een belangrijke interactie van menselijke waarden tentoon, gedurende een tijdspanne of binnen een cultureel gedeelte van de wereld, voor ontwikkelingen in architectuur of technologie, monumentale kunsten, stadsontwerp of landschapsinrichting
• III. het draagt een unieke of ten minste een exceptionele getuigenis van een culturele traditie of een samenleving, die nog voortleeft of is verdwenen

Nationaal park Pirin

Beschrijving erfgoed

Het Nationaal park Pirin omvat een gebied van 42 km² op een hoogte van 1008 tot 2.914 m in het Piringebergte in het zuidwesten van Bulgarije. Het nationaal park kenmerkt zich door een kalkstenen Balkanlandschap, met meren, watervallen, holen en pijnboombossen.

De ruwe bergen, met zowat 70 ijzige meren die door hen worden verspreid, zijn het tehuis van honderden endemische en zeldzame soorten. Veel waarvan zijn voor de Balkan Pleistocene flora representatief. De bergen hebben ook diverse en unieke landschappen van grote esthetische waarde.

Het nationale park had sinds 1962 een kleinere voorloper in de vorm van het nationale park Vihren. Sinds 1983 maakt het gebied deel uit van de Werelderfgoedlijst van de UNESCO en in 1998 werd het een nationaal park onder zijn huidige naam.

Land(en)

• Bulgarije

Continent

• Europa

UNESCO-Regio

• Europa en Noord-Amerika

Soort erfgoed

Natuurerfgoed

Bedreigd?

Nee

Locatie

oblast Blagoevgrad

Coordinaten

41° 40′ NB, 23° 30′ OL

UNESCO-volgnummer

225

Inschrijvingsjaar

1983

Uitbreidingsjaar

2010

Criteria

• VII. het bevat buitengewone natuurverschijnselen of gebieden van buitengewone natuurlijke schoonheid en esthetisch belang
• VIII. het is een bijzonder voorbeeld van belangrijke lopende ecologische en biologische processen in de evolutie en ontwikkeling van ecosystemen op het land, in zoet water, aan de kust en in en op zee, en van gemeenschappen van planten en dieren.
• IX. het herbergt de belangrijkste natuurlijke onderkomens voor het behoud van biodiversiteit, inclusief die welke bedreigde soorten herbergen van buitengewone, universele betekenis

Rilaklooster

Beschrijving erfgoed

Het Rilaklooster (Bulgaars: Рилски Манастир, Rilski Manastir) is een klooster, gelegen op een hoogte van 1147 meter in het Rilagebergte in Bulgarije. Het klooster met de zebrahuid werd gesticht door de volgelingen van Ivan Rilski, later Johannes van Rila geheten. Deze kluizenaar ruilde in de 10e eeuw het kloosterleven in Rouen in voor het onherbergzame Rilagebergte. Het Rilaklooster is een symbool voor de Slavische cultuur na een lange periode van bezetting en onderdrukking door de Turken en hierdoor een nationaal bedevaartsoord voor de Bulgaren. Het kan gezien worden als het religieuze centrum van de Bulgaarse orthodoxe kerk.

Het klooster is een voorbeeld van Bulgaarse renaissance. Het interieur is versierd met 1200 fresco's met Bijbelse taferelen. Het klooster kende op zijn hoogtepunt cellen voor 500 monniken en 1000 slaapkamers voor pelgrims. Nog steeds is het op een na het grootste klooster van de Balkan.

Land(en)

• Bulgarije

Continent

• Europa

UNESCO-Regio

• Europa en Noord-Amerika

Soort erfgoed

Cultuurerfgoed

Bedreigd?

Nee

Locatie

Rilagebergte

Coordinaten

42° 8′ 0″ NB, 23° 20′ 25″ OL

UNESCO-volgnummer

216

Inschrijvingsjaar

1983

Criteria

• VI. het is direct of tastbaar verbonden met gebeurtenissen of levende tradities, met ideeën, of geloof, met artistieke en literaire werken van bijzondere universele betekenis (de commissie beschouwt dit criterium alleen als toepasbaar in bijzondere omstandigheden en alleen in combinatie met een ander cultureel of natuurlijk criterium op de lijst)

Rotskerken van Ivanovo

Beschrijving erfgoed

De Rotskerken van Ivanovo zijn een groep van uit rots gehouwen orthodoxe kerken, kapellen en kloosters in de Bulgaarse oblast Roese. Het complex staat bekend om zijn goed bewaarde middeleeuwse muurschilderingen. Sinds 1979 staan zij op de Werelderfgoedlijst van UNESCO.

Het complex werd gebouwd door monniken die de grotten in de regio tussen de 13e en 17e eeuw hebben bewoond. Op het hoogtepunt waren er 40 kerken en 300 bijgebouwen, waarvan vele verloren zijn gegaan.

Land(en)

• Bulgarije

Continent

• Europa

UNESCO-Regio

• Europa en Noord-Amerika

Plaats

oblast Roese

Soort erfgoed

Cultuurerfgoed

Bedreigd?

Nee

Coordinaten

43° 43′ 0″ NB, 25° 58′ 0″ OL

UNESCO-volgnummer

45

Inschrijvingsjaar

1979

Criteria

• II. het stelt een belangrijke interactie van menselijke waarden tentoon, gedurende een tijdspanne of binnen een cultureel gedeelte van de wereld, voor ontwikkelingen in architectuur of technologie, monumentale kunsten, stadsontwerp of landschapsinrichting
• III. het draagt een unieke of ten minste een exceptionele getuigenis van een culturele traditie of een samenleving, die nog voortleeft of is verdwenen

Ruiter van Madara

Beschrijving erfgoed

De Ruiter van Madara is een groot reliëf, uitgebeeld op het plateau van Madara in noordoostelijk Bulgarije.

Het beeld stelt een ruiter voor en bevindt zich op een hoogte van 23 meter in een steile rotswand met een hoogte van 100 meter. De ruiter doorboort met zijn speer een leeuw die aan de voeten van zijn paard ligt. Een hond loopt achter de ruiter aan.

Het beeld wordt gewoonlijk toegeschreven aan de oude Bulgaren, een nomadische stam van krijgers, die zich aan het eind van de 7e eeuw vestigde in noordoostelijk Bulgarije en door vermenging met de oorspronkelijke Slavische bevolking aan de wieg stond van het huidige Bulgaarse volk. Er zijn echter recente theorieën die het werk toeschrijven aan de Thraciërs.

Het monument dateert uit 710 na Chr. en staat sinds 1979 op de Werelderfgoedlijst van de UNESCO.

De Volksrepubliek Bulgarije kende een ridderorde; de Orde van de Ruiter van Madara.

Land(en)

• Bulgarije

Continent

• Europa

UNESCO-Regio

• Europa en Noord-Amerika

Bedreigd?

Nee

Thracisch graf van Kazanlak

Beschrijving erfgoed

Het Thracisch graf van Kazanlak is een onderdeel van een grote Thracische necropolis aan de rand van de Bulgaarse stad Kazanlak.

Het bestaat uit een smalle gang en een ronde grafkamer, beide versierd met muurschilderingen van onder andere een Thracisch paar tijdens een begrafenisfeest. Het monument dateert uit de 4e eeuw v. Chr. en staat sinds 1979 op de Werelderfgoedlijst van UNESCO. De schilderijen behoren tot de best bewaarde Bulgaarse meesterwerken uit de Hellenistische periode.

Het graf bevindt zich nabij de oude Thracische hoofdstad Seuthopolis, in een streek waar meer dan duizend graven van Thracische koningen en edelen te vinden zijn. De zittende vrouw van één der muurschilderingen wordt afgebeeld op het muntstuk van 50 Bulgaarse stotinki, uitgegeven in 2005.

In 2008 ontdekten wetenschappers Oud-Griekse inscripties op de koepel. De eerste geeft de naam van de schilder, Kodzimases. De opdrachtgever is vermeld als "Roigos zoon van Seuthes". Roigos heerste rond 280 v.Chr. over het Odrysisch koninkrijk.

Land(en)

• Bulgarije

Continent

• Europa

UNESCO-Regio

• Europa en Noord-Amerika

Plaats

Kazanlak

Soort erfgoed

Cultuurerfgoed

Bedreigd?

Nee

Coordinaten

42° 37′ NB, 25° 24′ OL

UNESCO-volgnummer

44

Inschrijvingsjaar

1979

Criteria

• I. het vertegenwoordigt een meesterwerk van een creatief menselijk genie
• III. het draagt een unieke of ten minste een exceptionele getuigenis van een culturele traditie of een samenleving, die nog voortleeft of is verdwenen
• IV. het is een bijzonder voorbeeld van een type gebouw of architectonisch of technologisch ensemble of landschap, dat significante stappen in de menselijke geschiedenis voorstelt

Thracisch graf van Sveshtari

Beschrijving erfgoed

Het Thracisch graf van Sveshtari ligt 2,5 km buiten het dorpje Sveshtari in de Bulgaarse oblast Razgrad. Het graf uit de derde eeuw v. Chr. werd in 1982 ontdekt en bevat unieke, uit half-mens, half-plant bestaande kariatiden. Het graf behoort waarschijnlijk toe aan Dromichaetes, koning van de Getae, een Thracische stam.

Land(en)

• Bulgarije

Continent

• Europa

UNESCO-Regio

• Europa en Noord-Amerika

Plaats

2,5 km buiten het dorpje Sveshtari

Soort erfgoed

Cultuurerfgoed

Bedreigd?

Nee

Coordinaten

43° 45′ NB, 26° 46′ OL

UNESCO-volgnummer

359

Inschrijvingsjaar

1985

Criteria

• II. het stelt een belangrijke interactie van menselijke waarden tentoon, gedurende een tijdspanne of binnen een cultureel gedeelte van de wereld, voor ontwikkelingen in architectuur of technologie, monumentale kunsten, stadsontwerp of landschapsinrichting
• III. het draagt een unieke of ten minste een exceptionele getuigenis van een culturele traditie of een samenleving, die nog voortleeft of is verdwenen