Archeologisch park San Agustin

Beschrijving erfgoed

De indiaanse cultuur San Agustín is een van de bekendste van de precolumbiaanse beschavingen die zich in het gebied van het huidige Colombia ontwikkelden. De cultuur kwam tot bloei in een relatief klein gebied van 2000 km² in het departement Huila en het noorden van het departement Caquetá, en ze verdween voor 1500 n.Chr. Ondanks de vele onderzoekingen en publicaties is er weinig met zekerheid bekend over de San Agustín-indianen, omdat de cultuur was verdwenen voor de Spaanse verovering. De naam is ontleend aan de plaats San Agustín.

Land(en)

• Colombia

Continent

• Zuid-Amerika

UNESCO-Regio

• Latijns-Amerika en Caraïben

Soort erfgoed

Cultuurerfgoed

Bedreigd?

Nee

Coordinaten

1° 54′ NB, 76° 17′ WL

UNESCO-volgnummer

744

Inschrijvingsjaar

1995

Criteria

• III. het draagt een unieke of ten minste een exceptionele getuigenis van een culturele traditie of een samenleving, die nog voortleeft of is verdwenen

Eje Cafetero

Beschrijving erfgoed

De Eje Cafetero is het belangrijkste koffieproducerende gebied van Colombia. Het gebied wordt ook Zona Cafetera en Triángulo del Café genoemd. Sinds 2011 staat het als koffiecultuurlandschap van Colombia op de Werelderfgoedlijst van UNESCO. Koffie, onder andere uit de Eje Cafetero is een van de belangrijkste exportproducten van het land. In 2013 produceerde Colombia bijna 11 miljoen zakken van 60 kilo, een groei ten opzichte van 2012 van 41{1868778b0ef24ece00e53609969dad8c6294dc3368eeee3e76a20c812951949f}. De Eje Cafetero wordt gevormd door 48 gemeenten in de departementen Valle del Cauca, Risaralda, Caldas en Quindío. Het westelijke deel van de Eje Cafetero ligt in de Cordillera Occidental, terwijl de oostelijke kant in de Cordillera Central gelegen is. Het centrale deel wordt gevormd door de vallei van de Cauca. De klimatologische, topografische en geologische kenmerken van dit bergachtige gebied bleken ideaal voor de productie van koffie van hoge kwaliteit. Veel van de koffie uit de Eje Cafetero wordt naar Europa geëxporteerd. Het bekendste merk koffie in Colombia is Juan Valdez.

Land(en)

• Colombia

Continent

• Zuid-Amerika

UNESCO-Regio

• Latijns-Amerika en Caraïben

Plaats

Zona Cafetera

Soort erfgoed

Cultuurerfgoed

Bedreigd?

Nee

Coordinaten

5° 28′ NB, 75° 40′ WL

UNESCO-volgnummer

1121

Inschrijvingsjaar

2011

Criteria

• V. het is een bijzonder voorbeeld van een traditionele menselijke bewoning of landgebruik, dat een cultuur (of culturen) vertegenwoordigt, in het bijzonder wanneer het kwetsbaar is geworden ten gevolge van onomkeerbare veranderingen
• VI. het is direct of tastbaar verbonden met gebeurtenissen of levende tradities, met ideeën, of geloof, met artistieke en literaire werken van bijzondere universele betekenis (de commissie beschouwt dit criterium alleen als toepasbaar in bijzondere omstandigheden en alleen in combinatie met een ander cultureel of natuurlijk criterium op de lijst)

Haven, forten en groep monumenten in Cartagena

Beschrijving erfgoed

Cartagena is een havenstad en gemeente in het noordwesten van Colombia. De stad is vernoemd naar de Spaanse stad Cartagena en wordt ook wel Cartagena de Indias genoemd. Het is de hoofdstad van het departement Bolívar en heeft een bevolking van 1.075.000 personen. Men treft in de oude stad veel koloniale gebouwen aan, waaronder het Paleis van de Inquisitie, een kathedraal, de Conventie van Santa Clara en een jezuïtische school. Peter Claver, patroonheilige van de slaven, werkte in en vanuit de school. De binnenstad staat sinds 1980 op de werelderfgoedlijst.

Rond de stad staan een aantal verdedigingswerken, waaronder het kasteel van San Felipe de Barajas, gebouwd tussen 1536 en 1657; de stadsmuren rondom de Oude Stad en de forten van San José en San Fernando, gebouwd tussen 1751 en 1759 bij Bocachica.

Buiten de stadsmuren kun je het standbeeld van India Catalina vinden, een lokale Indiaanse held. In het zuiden ligt het moderne stadsdeel, op het schiereiland van Bocagrande.

Land(en)

• Colombia

Continent

• Zuid-Amerika

UNESCO-Regio

• Latijns-Amerika en Caraïben

Provincie

Bolívar

Soort erfgoed

Cultuurerfgoed

Bedreigd?

Nee

Coordinaten

10° 24′ NB, 75° 30′ WL

UNESCO-volgnummer

285

Inschrijvingsjaar

1984

Criteria

• IV. het is een bijzonder voorbeeld van een type gebouw of architectonisch of technologisch ensemble of landschap, dat significante stappen in de menselijke geschiedenis voorstelt
• VI. het is direct of tastbaar verbonden met gebeurtenissen of levende tradities, met ideeën, of geloof, met artistieke en literaire werken van bijzondere universele betekenis (de commissie beschouwt dit criterium alleen als toepasbaar in bijzondere omstandigheden en alleen in combinatie met een ander cultureel of natuurlijk criterium op de lijst)

Historisch centrum van Santa Cruz de Mompox

Beschrijving erfgoed

Mompox, Mompós of Santa Cruz de Mompox is een gemeente in het Colombiaanse departement Bolívar. De gemeente telt 41.326 inwoners.
Mompox ligt op 16 meter boven zeeniveau op het Isla de Mompox, een gebied begrensd door de rivier de Magdalena, Cauca, en wordt mede gevoed door de Cesár. De Magdalena kent een noordelijke arm; de brazo de Mompox, in het zuiden heet deze brazo Quintasol totdat ze de Cauca ontmoet en de Cauca-Magdalena-arm brazo de La Loba genoemd wordt. Deze ontmoet de brazo de Mompox in het noorden en wordt vanaf daar Magdalena genoemd.

Het eiland heeft een oppervlakte van 2832 km² met ongeveer 35.400 inwoners en de jaarlijkse regenval varieert van 1400 mm in Mompox en 3200 mm in Barranco de Loba.

Land(en)

• Colombia

Continent

• Zuid-Amerika

UNESCO-Regio

• Latijns-Amerika en Caraïben

Plaats

Santa Cruz de Mompox

Soort erfgoed

Cultuurerfgoed

Bedreigd?

Nee

Coordinaten

9° 14′ NB, 74° 26′ WL

UNESCO-volgnummer

742

Inschrijvingsjaar

1995

Criteria

• IV. het is een bijzonder voorbeeld van een type gebouw of architectonisch of technologisch ensemble of landschap, dat significante stappen in de menselijke geschiedenis voorstelt
• V. het is een bijzonder voorbeeld van een traditionele menselijke bewoning of landgebruik, dat een cultuur (of culturen) vertegenwoordigt, in het bijzonder wanneer het kwetsbaar is geworden ten gevolge van onomkeerbare veranderingen

Malpelo Natuurreservaat

Beschrijving erfgoed

Malpelo is een klein onbewoond en grotendeels onbegroeid eiland in de Grote Oceaan ongeveer 500 kilometer ten westen van Buenaventura, Colombia. Het eilandje, behorend tot het departement Valle del Cauca, meet maximaal 1643 bij 720 meter. Het hoogste punt van het 1,2 km² kleine eilandje is met 300 meter de Cerro de la Mona. Malpelo is gevormd uit Miocene kussenlavas, vulkanische breccies en basaltische dikes, gedateerd op 16 tot 17 Ma. Het eiland en de onderliggende Malpelorug zijn samen met de Carnegierug in het Laat-Mioceen ontstaan uit een zeer complexe interactie tussen het Cocos-Nazcaspreidingscentrum en de Galápagoshotspot.

Land(en)

• Colombia

Continent

• Zuid-Amerika

UNESCO-Regio

• Latijns-Amerika en Caraïben

Plaats

Malpelo

Soort erfgoed

Natuurerfgoed

Bedreigd?

Nee

Coordinaten

03° 59′ NB, 81° 35′ WL

UNESCO-volgnummer

1216

Inschrijvingsjaar

2016

Criteria

• VII. het bevat buitengewone natuurverschijnselen of gebieden van buitengewone natuurlijke schoonheid en esthetisch belang
• IX. het herbergt de belangrijkste natuurlijke onderkomens voor het behoud van biodiversiteit, inclusief die welke bedreigde soorten herbergen van buitengewone, universele betekenis

Qhapac Ñan, wegennetwerk van de Andes

Beschrijving erfgoed

De Inca's hadden een uitgebreid wegennetwerk in Zuid-Amerika, met name in het huidige Peru, Ecuador, Bolivia en Chili. Deze wegen waren over het algemeen goed geplaveid en boden de Inca's een relatief snelle vorm van transport door de bergen van de Andes. Het wegennetwerk had een totale lengte van zo'n 22.500 kilometer en steeg tot een hoogte van 5000 meter boven zeeniveau.

De Inca's gebruikten geen wagens en hadden geen paarden tot de komst van de Spaanse conquistadores in de 16e eeuw. De wegen waren daarom wandelpaden en werden ook wel gebruikt voor transport met lama's en andere lastdieren.

Ten tijde van de ondergang van het Incarijk omstreeks 1532 was het Incarijk de grootste staat die ooit had bestaan in de precolumbiaanse Amerika's. Deze had echter nooit kunnen uitgroeien tot een dergelijke omvang zonder het netwerk van wegen dat transport, communicatie en administratie op hoog niveau mogelijk maakte. Tal van wegen liepen als slagaderen naar het hart van het rijk, de hoofdstad Cuzco. Dit was een strategisch goede ligging die de centralisatiepolitiek enorm in de hand werkte. Het was het wegennetwerk waarop de grootsheid van het rijk gebouwd was. Het is dan ook niet vreemd dat dit stelsel tot één van de grootste bouwwerken van prehistorisch Amerika gerekend wordt

Land(en)

• Colombia

Continent

• Zuid-Amerika

UNESCO-Regio

• Latijns-Amerika en Caraïben

Soort erfgoed

Cultuurerfgoed

Bedreigd?

Nee

UNESCO-volgnummer

1459

Inschrijvingsjaar

2014

Criteria

• II. het stelt een belangrijke interactie van menselijke waarden tentoon, gedurende een tijdspanne of binnen een cultureel gedeelte van de wereld, voor ontwikkelingen in architectuur of technologie, monumentale kunsten, stadsontwerp of landschapsinrichting
• III. het draagt een unieke of ten minste een exceptionele getuigenis van een culturele traditie of een samenleving, die nog voortleeft of is verdwenen
• IV. het is een bijzonder voorbeeld van een type gebouw of architectonisch of technologisch ensemble of landschap, dat significante stappen in de menselijke geschiedenis voorstelt
• VI. het is direct of tastbaar verbonden met gebeurtenissen of levende tradities, met ideeën, of geloof, met artistieke en literaire werken van bijzondere universele betekenis (de commissie beschouwt dit criterium alleen als toepasbaar in bijzondere omstandigheden en alleen in combinatie met een ander cultureel of natuurlijk criterium op de lijst)

Qhapac Ñan, wegennetwerk van de Andes

Beschrijving erfgoed

De Inca's hadden een uitgebreid wegennetwerk in Zuid-Amerika, met name in het huidige Peru, Ecuador, Bolivia en Chili. Deze wegen waren over het algemeen goed geplaveid en boden de Inca's een relatief snelle vorm van transport door de bergen van de Andes. Het wegennetwerk had een totale lengte van zo'n 22.500 kilometer en steeg tot een hoogte van 5000 meter boven zeeniveau.
De Inca's gebruikten geen wagens en hadden geen paarden tot de komst van de Spaanse conquistadores in de 16e eeuw. De wegen waren daarom wandelpaden en werden ook wel gebruikt voor transport met lama's en andere lastdieren.
Ten tijde van de ondergang van het Incarijk omstreeks 1532 was het Incarijk de grootste staat die ooit had bestaan in de precolumbiaanse Amerika's. Deze had echter nooit kunnen uitgroeien tot een dergelijke omvang zonder het netwerk van wegen dat transport, communicatie en administratie op hoog niveau mogelijk maakte. Tal van wegen liepen als slagaderen naar het hart van het rijk, de hoofdstad Cuzco. Dit was een strategisch goede ligging die de centralisatiepolitiek enorm in de hand werkte. Het was het wegennetwerk waarop de grootsheid van het rijk gebouwd was. Het is dan ook niet vreemd dat dit stelsel tot één van de grootste bouwwerken van prehistorisch Amerika gerekend wordt.

Land(en)

• Argentinië
• Bolivia
• Chili
• Colombia
• Ecuador
• Peru

Continent

• Zuid-Amerika

UNESCO-Regio

• Latijns-Amerika en Caraïben

Soort erfgoed

Cultuurerfgoed

Bedreigd?

Nee

UNESCO-volgnummer

1459

Inschrijvingsjaar

2014

Criteria

• II. het stelt een belangrijke interactie van menselijke waarden tentoon, gedurende een tijdspanne of binnen een cultureel gedeelte van de wereld, voor ontwikkelingen in architectuur of technologie, monumentale kunsten, stadsontwerp of landschapsinrichting
• III. het draagt een unieke of ten minste een exceptionele getuigenis van een culturele traditie of een samenleving, die nog voortleeft of is verdwenen
• IV. het is een bijzonder voorbeeld van een type gebouw of architectonisch of technologisch ensemble of landschap, dat significante stappen in de menselijke geschiedenis voorstelt
• VI. het is direct of tastbaar verbonden met gebeurtenissen of levende tradities, met ideeën, of geloof, met artistieke en literaire werken van bijzondere universele betekenis (de commissie beschouwt dit criterium alleen als toepasbaar in bijzondere omstandigheden en alleen in combinatie met een ander cultureel of natuurlijk criterium op de lijst)

Criteria uitleg

Sinds 2005 is er één set van 10 criteria, waarbij een erfgoed aan minimaal één moet voldoen.
Erfgoed criteriapunten:

Tierradentro

Beschrijving erfgoed

ierradentro is een archeologische site van 19.000 m² in het departement Cauca in Colombia waar hypogea en monumentale beelden van menselijke figuren zijn gevonden. De belangrijkste archeologische plaatsen van het park zijn Alto de Segovia, Alto del Duende, Loma de San Andrés, Alto del Aguacate en El Tablón. Het werd in 1995 door de UNESCO op de Werelderfgoedlijst bijgeschreven. Het gebied wordt nu bewoond door de Paez.

De Spanjaarden gaven aan het gebied de naam "Tierra Adentro" (Het land van binnen), omdat het hooggebergte van de Cordillera Central moeilijk toegankelijk was. De hoge pieken wekten bij hen de indruk dat ze werden ingesloten door de bergen.

De monnik Juan de Santa Gertrudis bezocht het gebied in 1756. Hij schreef als eerste over de graven in zijn boek Maravillas de La Naturaleza.

Land(en)

• Colombia

Continent

• Zuid-Amerika

UNESCO-Regio

• Latijns-Amerika en Caraïben

Provincie

Cauca

Soort erfgoed

Cultuurerfgoed

Bedreigd?

Nee

Coordinaten

2° 35′ NB, 76° 2′ WL

UNESCO-volgnummer

743

Inschrijvingsjaar

1995

Criteria

• III. het draagt een unieke of ten minste een exceptionele getuigenis van een culturele traditie of een samenleving, die nog voortleeft of is verdwenen

De Republiek Colombia is een land in het noordwesten van Zuid-Amerika. De hoofdstad is Bogota. Het land grenst in het noorden aan de Caraïbische Zee, in het oosten aan Venezuela, in het zuidoosten aan Brazilië, in het zuiden aan Peru en Ecuador en in het westen aan Panama en de Grote Oceaan.

Bezienswaardigheden:

Medellin, San Andres, Taganga , National Parque Tayrona, Amazone, Bogota, De koffiedriehoek, Het Caribische Cartagena, Salsa leren in Cali, La Guajira woestijn

Ook in Colombia kun je vrijwilligerswerk gaan doen. Dit project helpt kinderen met hun lees-en schrijfvaardigheid. En jij kunt daarbij helpen!