z3pqgsPtdBE

Megalithische tempels van Malta

De megalithische tempels van Malta vormen een verzameling prehistorische tempels op de Maltese archipel waarvan de bouw teruggaat tot de periode 3.600 – 2.500.v.Chr. Archeologen menen dat deze megalithische complexen het eindresultaat vormen van plaatselijke innovaties in een proces van culturele ontwikkeling. Er kon op Malta een hele evolutie in de tempelbouw vastgesteld worden. Er wordt onder meer onderscheid gemaakt tussen de Ġgantijafase (3600-3300 v.Chr.) en de Tarxienfase (3000-2500 v.Chr.). De Maltese tempelcultuur is verdwenen omstreeks 2500 vóór onze jaartelling. De tempels bestaan uit hoefijzervormige of niervormige structuren van aan elkaar gebouwde apsissen. De archeologe Marija Gimbutas noemde het baarmoedervormen.

Er zijn vrouwenbeeldjes gevonden, meestal met corpulente vormen, soms gekleed in rokken. Bekend is de Slapende Dame van Malta uit het hypogeum van Hal Saflieni. Het is een liggend vrouwenbeeldje (12,5 cm lang) met brede heupen en een rok met franjes; het beeld is vervaardigd uit klei en met rode oker gekleurd. Het wordt bewaard in het archeologisch museum van Valletta. Bekend is ook het beeldje van een zittend paar gekleed in dezelfde rokjes; van de afneembare hoofdjes ontbreekt er één. Dit artefact werd gevonden in Ġgantija en bevindt zich in het archeologisch museum van Victoria op Gozo.

De oudste megalithische tempels, die van Ġgantija, werden in 1980 door de UNESCO in de lijst van het Werelderfgoed opgenomen. In 1992 besloot de commissie de lijst uit te breiden met vijf andere megalithische tempels: Ħaġar Qim, Mnajdra, Ta' Ħaġrat, Skorba en Tarxien. Erfgoed Malta beheert en beschermt de sites vandaag; het eigendomsrecht van de omgeving verschilt van site tot site. Deze tempels zijn de oudste vrijstaande bouwsels op aarde.

Landinformatie:

Malta, officieel de Republiek Malta, is een Zuid-Europese dwergstaat gelegen in de Middellandse Zee die bestaat uit de eilanden Malta, Gozo, Comino, het kleinere Manoel Island en de kleine onbewoonde eilanden Cominotto, Filfla, Fungus Rock en de Saint Paul's Islands.

Malta is kaal en rotsachtig met relatief weinig natuurlijke begroeiing. Van het zuidwesten naar het noordoosten loopt het eiland schuin af, het is als het ware gekanteld. Kenmerkend zijn ook de tientallen baaien en inhammen. De stranden zijn zonder uitzondering klein en vaak rotsachtig; alleen in het noordwesten zijn er enkele zandstranden. Over de lengte van het eiland loopt een diepe vallei met op de bodem een weg, die in tijden van zware regenval in een kolkende rivier verandert. Het eiland Gozo (Għawdex in het Maltees) is een kleine versie van Malta, inclusief de baaien en de diepe vallei over de lengte. Het landschap is echter wat ruiger en groener, vooral in de winter.

Malta heeft een mediterraan klimaat met een droge lange zomer van april tot en met oktober. In de zomermaanden is de gemiddelde temperatuur 26 °C. Het winterseizoen, van november tot en met maart, is erg mild met een gemiddelde temperatuur van 12 °C. De neerslag valt van eind september tot eind april en bedraagt gemiddeld 500 mm per jaar. 's Zomers waait vaak de sirocco, die de temperatuur soms tot 40 °C doet stijgen waardoor het onaangenaam benauwd wordt.

De informatie, o.a. afbeeldingen en foto's op deze website is afkomstig van diverse openbare bronnen van het internet. Wikipedia is de meest gebruikte bron. Neem contact met ons op als u denkt dat er sprake is van auteursrechtelijk beschermd materiaal.