Akropolis van Athene

De Akropolis van Athene is de 156 meter hoge tafelberg in de Griekse hoofdstad, oorspronkelijk door een vruchtbare vlakte omringd, op veilige en toch niet verre afstand van zee gelegen, die zich bij uitstek leende tot een nederzetting.

Hoewel er sporen van nóg oudere bewoningsvormen zijn gevonden, valt toch de eerste belangrijke periode in de Myceense tijd, tussen 2000 en 1200 v.Chr. Evenals in Mycene zelf was de koningsburcht hier de kern van de burcht: uit de 13e eeuw v.Chr. stamt de 6m dikke ommuring van zware blokken steen. Van deze zogenaamde "Pelasgische muur" is nog een stuk te zien, rechts voorbij de Propyleeën.
De Akropolis bleef de religieuze kern van de stad, ook toen de bevolking zich in de benedenstad ging vestigen en de stad zich begon uit te breiden. De beschermgodin Athena had er haar belangrijkste heiligdom, de Oude Athenatempel, gebouwd in de 6e eeuw v.Chr. De tiran Pisistratus liet de pracht van de Akropolis nog verhogen met allerlei bouwwerken en wijgeschenken.
In 480 v.Chr., kort voor de slag bij Salamis, werd het hele plateau vernield door de Perzen. Na de oorlog begon men onmiddellijk aan de wederopbouw onder Kimon II. In het "gerecycleerde" puin, waarmee het terras na de verwoesting van het gehele complex werd genivelleerd en uitgebreid, zijn tal van sculptuurfragmenten van vóór 480 v.Chr. ontdekt. De wederopbouw van de tempels geschiedde op initiatief en onder leiding van Perikles, bijgestaan door de beeldhouwer Phidias als artistiek adviseur. Financieel werd de uitvoering mogelijk gemaakt door het overbrengen van de kas van de Delische Bond van Delos naar Athene in 454 v.Chr. Sindsdien was de Akropolis uitsluitend een religieus centrum: het grootse concept maakte de Akropolis tot nationaal heiligdom: zijn militaire en politieke functie behoorde voorgoed tot het verleden.
De belangrijkste gebouwen op de Atheense Akropolis zijn:
- het Parthenon: begonnen in 448 en stilgelegd in 432 v.Chr.; architecten: Iktinos en Kallikrates; supervisie en -  -- ornamentele sculpturen: Phidias.

- de Propylaeën: begonnen in 437 en voltooid in 433; architect: Mnesikles

- de Tempel van Nikè: begonnen in 427 en voltooid in 424 v.Chr.

- het Erechtheion: begonnen in 421 onder architect Mnesikles en na een lange onderbreking voltooid in 407 v.Chr. onder de architecten Philokles en Archilochus. Naast de tempel groeit de olijfboom die ooit door de godin Athene aan de stad geschonken zou zijn.
De Akropolis van Athene staat op de Werelderfgoedlijst vanwege de historische en culturele betekenis als een belangrijke site van de oude Griekse beschaving en architectuur.
De Akropolis is een iconisch heuvelachtig gebied in het centrum van Athene, dat talloze oude gebouwen en monumenten herbergt, waaronder de beroemde Parthenon-tempel. De bouw van de Akropolis begon in de 5e eeuw voor Christus tijdens het bewind van Pericles, een van de grootste leiders van het oude Griekenland. De monumenten op de Akropolis werden gebouwd om de grootsheid van de Atheense cultuur en politieke macht te tonen.
De Parthenon-tempel, het meest beroemde gebouw op de Akropolis, was een eerbetoon aan de godin Athena, de beschermheilige van Athene. Het is een van de meest perfecte voorbeelden van de klassieke Griekse architectuur en is wereldwijd bekend om zijn prachtige sculpturen en decoraties.
Andere monumenten op de Akropolis zijn onder meer het Erechtheion, een tempel die gewijd is aan zowel Athena als Poseidon, de Propylaeën, een indrukwekkende poortstructuur die leidt naar de Akropolis, en de tempel van Athena Nike.
De Akropolis is niet alleen belangrijk vanwege de architectuur en kunst, maar ook vanwege de historische en culturele betekenis. Het was het centrum van de Atheense beschaving, waar belangrijke politieke en culturele evenementen plaatsvonden, waaronder de Atheense democratie en het theater van Dionysus.
De Akropolis van Athene werd in 1987 op de Werelderfgoedlijst van UNESCO geplaatst en wordt beschouwd als een belangrijk voorbeeld van de klassieke Griekse architectuur en de betekenis ervan voor de ontwikkeling van de Westerse beschaving.

Landinformatie:

De informatie, o.a. afbeeldingen en foto's op deze website is afkomstig van diverse openbare bronnen van het internet. Wikipedia is de meest gebruikte bron. Neem contact met ons op als u denkt dat er sprake is van auteursrechtelijk beschermd materiaal.