Boeddhistische ruïnes van Takht-i-Bahi en aangrenzende stadsresten van Sahr-i-Bahlol

Pakistan

Takht-i-Bahi is de ruïne van een voormalig Boeddhistisch klooster uit de Gandhara periode in de Pakistaanse provincie Khyber-Pakhtunkhwa. De naam Takht-i-Bahi betekent zoiets als Watertroon in het Urdu. Het complex ligt op een heuvel met een waterbron.
Het klooster werd waarschijnlijk al in de 1e eeuw v.Chr. gesticht. De meeste gebouwen binnen het complex stammen uit de 6e en 7e eeuw.
Binnen het klooster is een stoepa te vinden met daaromheen 35 kleinere stoepa's.
In 1980 werd het complex, samen met de nabijgelegen ruïnestad Sahr-i-Bahlol, toegevoegd aan de Werelderfgoedlijst van UNESCO.

Criteria

IV. het is een bijzonder voorbeeld van een type gebouw of architectonisch of technologisch ensemble of landschap, dat significante stappen in de menselijke geschiedenis voorstelt

Content:

Azië

UNESCO-Regio:

Azië en de Grote Oceaan

UNESCO-Volgnummer:

140

Inschrijvingsjaar:

1980

Soort erfgoed:

Cultuurerfgoed

Bedreiging:

Nee

Landinformatie:

Cultuurerfgoed

Provincies:

https://werelderfgoedlijst.nl/wp-content/uploads/gravity_forms/6-b6759d1e1f41044f6a6ad8d87d586cec/2016/12/tahkt-i-bahi.jpg

Landoppervlakte:

https://werelderfgoedlijst.nl/pakistan

Aantal inwoners:

https://werelderfgoedlijst.nl/wp-content/uploads/gravity_forms/6-b6759d1e1f41044f6a6ad8d87d586cec/2016/12/Takht-i-Bahi5.jpg

Valuta:

https://werelderfgoedlijst.nl/wp-content/uploads/gravity_forms/6-b6759d1e1f41044f6a6ad8d87d586cec/2016/12/tahktibahi-4.JPG

Vera

De informatie, o.a. afbeeldingen en foto's op deze website is afkomstig van diverse openbare bronnen van het internet. Wikipedia is de meest gebruikte bron. Neem contact met ons op als u denkt dat er sprake is van auteursrechtelijk beschermd materiaal.